Konsekwencje fizyczne
Najbardziej powszechnym skutkiem bulimii są zaburzenia równowagi elektrolitów - w szczególności hipokaliemia, która może prowadzić do zaburzeń pracy serca (arytmia, wstrząs kardiogenny, zawał mięśnia sercowego) oraz osłabienia siły mięśniowej. Inne możliwe zaburzenia elektrolitowe to: niski poziom wolnych jonów wapnia (zaburzenia krzepnięcia, osłabienie kości i zębów, zaburzenia przewodnictwa impulsów nerwowych, zwiększenie ryzyka osteoporozy) i chloru (zaburzenia gospodarki wodnej i procesu trawienia).
U pacjentów, którzy jako kompensację napadów obżarstwa stosują prowokowanie wymiotów (najliczniejsza grupa) występują znaczne uszkodzenia szkliwa zębów na skutek częstego kontaktu z kwasem żołądkowym. Ubytki spowodowane bulimią różnią się od ubytków spowodowanych innymi przyczynami - są uogólnione, a leczenie stomatologiczne jest nieefektywne. Częste wymiotowanie powoduje także przewlekłe podrażnienie gardła, obrzęk ślinianek podżuchwowych (jeden z pierwszych pojawiających się objawów) i przyusznych, rany na języku, oraz powstawanie charakterystycznych blizn i otarć na palcach dłoni (obecność takich śladów stwierdza się zazwyczaj tylko na jednej ręce - objaw Russella).

Przy kompensacji wymiotami występują także uszkodzenia przełyku i żołądka, oraz krwawienia w obrębie przewodu pokarmowego, perforacja żołądka, rozciągnięcie żołądka, zaparcia (zależność metabolizmu od środków przeczyszczających), zapalenie trzustki, wrzody żołądka i dwunastnicy. Przy gwałtownych wymiotach może dojść do pęknięcia przełyku lub żołądka. Za najbardziej drastyczną konsekwencję wymiotowania uznaje się nowotwór krtani lub przełyku.

Przy nadużywaniu środków przeczyszczających często dochodzi do osłabienia ścian odbytnicy i wystąpienia hemoroidów.
Inne (rzadziej występujące) konsekwencje bulimii:
• Niedobór cynku - powoduje m.in. niedokrwistość, trudniejsze gojenie się ran, obniżenie odporności, zaburzenia smaku i węchu, wypadanie włosów.
• Zaburzenia cyklu miesiączkowego, aż do całkowitego zaniku miesiączki.
• Ogólne odwodnienie organizmu, powodujące wysuszanie skóry i błon śluzowych.
• Artralgia czyli bóle stawów bez występowania podłoża zapalnego.
• Niski poziom tryptofanu i serotoniny - wpływa na nastrój, zaburzenia snu i potrzeb seksualnych, zachowania impulsywne, oraz apetyt.
• Niedożywienie i odwodnienie występujące w bulimii mogą powodować obniżenie ciśnienia krwi (zawroty głowy, zaburzenia widzenia, omdlenia, bóle głowy).
• Niedobór żelaza i witaminy B12 - powodują anemię.

Konsekwencje psychiczne
Osoba chora na bulimię ma silne poczucie winy, niską samoocenę, które z czasem przechodzą w depresję (w najcięższych przypadkach może prowadzić do prób samobójczych). Dalsze konsekwencje to utrudnienie nawiązywania relacji z innymi ludźmi, a także autoagresja, która czasem prowadzi do samo okaleczania się. Osoby dotknięte bulimią często nawiązują kontakty seksualne z przypadkowymi partnerami (promiskuityzm), mają także skłonność do nadużywania alkoholu i środków odurzających. Innym przykładem autodestrukcyjnego zachowania w bulimii bywa kleptomania.


źródło: http://bulimia.mam-efke.pl/index.php?go ... wa_bulimii